ԱՍՏԾՈ ԽՈՍՔԸ ՇՂԹԱՅՎԱԾ ՉԷ

§…որի համար շղթայված իսկ եմ,

իսկ Աստծո խոսքը շղթայված չէ¦ /Բ Տիմ. 2:9/

Այսօր կարդացի այս տողերն ու մտահոգվեցի: Չէ, հարցն այն չէ, որ առաջին անգամ էի կարդում, հաստատ բազմաթիվ անգամներ կարդացել եմ, ուղղակի երբեմն տվյալ պահին ունեցածդ հոգեվիճակի պատճառով կարդացածդ հատվածը նոր երանգներով ու նոր անկյան տակ ես տեսնում: Իսկ մտահոգվեցի, որովհետև… որովհետև առիթ ունեի: Առիթը վերջին շրջանում անտանելի ակտիվացած հակաաղանդավորական շարժումներն ու ինչ-որ տարօրինակ խմբերն են: Խնդրում եմ չզարմանալ, ես չեմ պատկանում այն քրիստոնյաների թվին, ովքեր ուրախանում ու ցնծության մեջ են հայտնվում աղանդների դեմ պատրաստված հերթական նյութից /չեմ կարող ասել սա լավ է, թե ոչ/: Նախապես հայցում եմ բոլոր այն մարդկանց ներողամտությունը, ովքեր հնարավոր է դույզն ինչ վիրավորվեն կամ խոցոտվեն իմ այս հոդվածից:

Վերջին ժամանակներս բոլորը խոսում են աղանդների դեմ. ով տեղից վեր է կենում, իր պարտքն է համարում տեղի - անտեղի ցեխ շպրտել այս կամ այն աղանդավորական շարժման ճակատին: Հավատացնում եմ, դավանանքս չեմ փոխել և երբեք էլ չեմ փոխի, բայց արդեն հոգնեցրեց ինձ այս ամենը: Ժողովուրդ ախր մենք երբ ենք հասկանալու, որ սրա - նրա բիզնես ծրագրի կամ աղանդի դեմ խոսելու փոխարեն կարելի է Ավետարանը քարոզել, խավարի դեմ պայքար մղելու, խավարը անտեղի կռփահարելու փոխարեն կարելի է մի մոմ վառել, թող որ փոքրիկ, բայց լույս սփռել: Սիրելիներս, եկեք չմոռանանք, որ ինչ-որ բան ժխտելով դրական արդյունքի հասնելու ձգտումը նման է աջ ձեռքով, գլխի ետևով ձախ ականջը քորելուն. ժողովուրդ մենք ձախ ձեռք ունենք: Ե՞րբ ենք սա ընկալելու:

Երեկ ծանոթներիցս մեկն ինձ ուղարկեց հերթական տափակ տեսահոլովակը X աղանդի մասին /աղանդի անունն անգամ չեմ ուզում տալ, որ սև գովազդ չլինի/: Անտանելի վատ որակի, զզվելի ձայնով, հատուկ ինչ-որ խանգարումներով մարդկանց ուղեղն էլ ավելի խանգարելու համար ստեղծված այս հոլովակն ինձ կարելի է ասել, հունից հանեց: Առավել քան վստահ եմ, որ այդ անտեր տեսահոլովակը պատրաստելու համար ժամեր չէ, մի քանի օր են տրամադրել. ու ինչի՞ համար: Ասելու համար, որ այսինչը վատն է, այսինչի քարոզչությունը մոլորեցնող է և այլն և այլն: Սիրելիներս, ես Ձեզանից և ոչ մեկիցդ պակաս կերպով չեմ անհանգստանում աղանդավորության, աղանդի գոյության համար ընդհանրապես: Բայց դրանց դեմ պայքարելու փոխարեն, ես իմ անելիքն եմ անում, ինչ-որ մեկի քարոզչությունը տապալելու փոխարեն ես իմ Եկեղեցու ուղղափառ, ճշմարիտ դավանանքն ու Ավետարանն եմ քարոզում. համենայն դեպս փորձում եմ անել, թե որքանով է ստացվում, Աստծուն է հայտնի միայն: Եվ հետո չմոռանանք. որքան շատ ենք խոսում աղանդների մասին, այդքան ավելի է ակտիվանում նրանցով պատահաբար հետաքրքրվողների շրջանակը: Չգիտեմ… իմ մոտ երբեմն տպավորություն է ստեղծվում, թե աղանդների դեմ ինչ-որ նոր աղանդ է հայտնվել:

Պողոս Առաքյալը Տիմոթեոսին ուղղված իր երկրորդ նամակում ասում է, որ Ավետարանի համար շղթայված է, սակայն Աստծո խոսքը շղթայված չէ: Եվ իսկապես, այս նամակը Պողոսը գրում է Հռոմում, երբ երկրորդ անգամ էր բանտարկվել: 64թ. էր. սա հենց այն չարաբաստիկ տարին էր, երբ Ներոնն իր քմահաճույքի համար հրդեհի մատնեց հսկայածավալ Հռոմ քաղաքը: Վեց օր և յոթ գիշեր տևած հրդեհը, որ խժռել էր քաղաքի մեծ մասը, գրգռել էր Հռոմի պատվախնդիր բնակիչների ինքնասիրությունը. մեղավորներ էր պետք փնտրել: Անշուշտ, ողջ մեղավորությունը բարդվեց քրիստոնյաների ուսերին: Եվ պատկերացրեք հենց այս շրջանում Հռոմում է հայտնվում Պողոս Առաքյալը, ով ոչ միայն քրիստոնյա էր, այլև` առաջնորդ քրիստոնյաների: Բանտարկվելու պատճառներից մեծագույնն այս էր: Իսկ Պողոսն ի՞նչ էր անում. բանտարկված վիճակում անգամ շարունակում էր Աստծո խոսքը քարոզել և ինքն իր գործունեությամբ հենց ապացուցել, որ իսկապես Աստծո խոսքը շղթայված չէր և այն շղթայված չէ նաև այսօր: Պողոս Առաքյալից հետո միլլիոնավոր քրիստոնյաներ շղթայվեցին Աստծո խոսքի համար, սակայն իրենց նահատակությամբ վկայեցին և է՛լ ավելի կենդանի դարձրեցին այն: Իսկ մենք ի՞նչ ենք անում Աստծո խոսքի տարածման համար, ի՞նչ ենք անում ապացուցելու համար, որ Աստծո խոսքը շղթայված չէ ու որ մենք պատրաստ ենք շղթայվելու հանուն այդ խոսքի Յուրաքանչյուրն իր մտքում թող պատասխանի այս հարցերին: Հիմա կասեք, թե մենք հալածանքների չենք ենթարկվում քրիստոնյա լինելու համար և այս հարցերն անիմաստ են: Համաձայն չեմ… նախ այն պատճառով, որ մենք ոչ մի կերպ ապահովագրված չենք հալածանքներից: Ինչո՞ւ հեռու գնանք, մի քանի ամիս առաջ էր, որ Եգիպտոսում մահմեդականները սպանում էին քրիստոնյաներին քրիստոնյա լինելու պատճառով: Մյուս կողմից էլ, կարող եմ վստահեցնել, որ յուրաքանչյուր քրիստոնյա հալածվում է, երբ տեսնում է անարդարություն, կողմնակալություն, դրամաշորթություն, սուտ, կեղծիք, հերյուրանք և այլն: Սակայն Աստծո խոսքը շղթայվում է ամեն անգամ, երբ մենք ինքներս չքարոզելով, ճշմարտությունը մարդկանց չհրամցնելով, խոսում ենք ինչ-որ մանրապճեղների գործունեության դեմ:

Ի՞նչ է, անհանգստանում եք, որ աղանդավորները շատանում են: Գիտե՞ք թե որն է պատճառը, պատճառն այն է, որ Եկեղեցի եկողների թիվը չի շատանում: Եթե մենք չենք նպաստում, որ մարդիկ գան Եկեղեցի, մենք արդեն իսկ օգնում ենք, որ մարդիկ աղանդի մեջ հայտնվեն: Եթե մենք աղանդավոր քարոզչից առաջ չենք մոտենում նեղսրտած երիտասարդին կամ դժբախտության մեջ գտնվող մեծահասակին ու չենք փորձում ձեռք մեկնել, քարոզել Տիրոջ Ավետարանը, մենք օգնում ենք աղանդին: Երբ Եկեղեցում աջ ձեռքով խաչակնքվելու փոխարեն ձախ ձեռքով խաչակնքվող աղջկա վրա մի այնպիսի հայացքով ենք նայում, ինչպես որ կնայեր թուրքը խոզի մսին … ես ասելիք չունեմ: